วัคค ๑๐ ประการ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 22 / 162

ถ้าแม้จะแสดงธรรมแก่ภิกษุณีทั้งหลาย ย่อมแสดงโดยเคารพ ไม่ แสดงโดยไม่เคารพ ถ้าแม้จะแสดงธรรมแก่อุบาสกทั้งหลาย...อุบาสิกาทั้งหลาย....ปุถุชนทั้ง หลาย... โดยที่สุดแม้แก่คนขอทานและพรานนก ย่อมแสดงโดยเคารพ ไม่

บทความนี้กล่าวถึงวิธีการแสดงธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงใช้ โดยเน้นการแสดงด้วยความเคารพต่อผู้ฟังทุกรูปแบบ ตั้งแต่ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา จนถึงปุถุชน รวมถึงลักษณะต่างๆ ในการแนะนำธรรมที่สามารถทำให้ผู้ฟ

10.2.2 อัตถัญญูกับการสำรวมในพระปาฏิโมกข์ ภายหลังจากที่มีความรู้เรื่องการสำรวมในพระปาฏิโมกข์แล้ว ขั้นตอนต่อไป จึงเป็นเรื่องของการ ทำความเข้าใจ เพื่อที่จะสามารถนำความรู้นี้มาใช้เป็นบทฝึกฝนให้กับตัวเอง อ

ภายหลังจากที่มีความรู้เรื่องการสำรวมในพระปาฏิโมกข์แล้ว ต้องทำความเข้าใจเพื่อใช้เป็นบทฝึกฝน มีองค์ประกอบสำคัญ 3 ประการ ได้แก่ ความรู้, การปฏิบัติ, และการมีครู เป็นที่สามารถแนะนำและแก้ไขปัญหาในการฝึก อุ

ย่อมเกิดความเปลี่ยนแปลงทั้งกาย วาจา ใจ เช่นมีควมสงบสำรวม มีความบริสุทธิ์สะอาด คอยระมัดระวัง ตนเองจากบาป และรักในการสร้างบุญบารมี สิ่งเหล่านี้เป็นคุณธรรมที่เกิดขึ้นจากการได้ฝึกฝนอบรมตนเอง ดังนั้น พระภิ

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการประเมินคุณธรรมในตัวเอง โดยเน้นถึงการประเมินจากธรรม 6 ประการ ได้แก่ ศรัทธา ศีล สุตะ จาคะ ปัญญา และปฏิภาณ การประเมินจะช่วยให้สามารถระมัดระวังการกระทำและส่งเสริมจิตใจที่ดี

ธัมมัญญูสูตร ว่าด้วยการฝึกฝนเพื่อเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม 7 ประการ เป็นผู้ควรของคำนับ ฯลฯ เป็นนาบุญของ โลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า ธรรม 7 ประการเป็นไฉน ดูกรภิกษุทั้

ธัมมัญญูสูตรว่าด้วยการฝึกฝนและพัฒนาตนเองเพื่อเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ประกอบด้วยธรรม 7 ประการ ซึ่งภิกษุต้องรู้จักธรรม อัตถะ และตน รู้จักกาลและสังคม เพื่อให้บรรลุถึงความเป็นมนุษย์ที่มีคุณธรรม โดยเนื้อหาจะกล

5.4.3 ทรงเป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ พระพุทธคุณข้อนี้ประกอบด้วยองค์ 2 คือ วิชชา และจรณะ วิชชา ในที่นี้หมายถึง “ความรู้ที่กำจัดความมืด” ความมืด หรืออวิชชา หมายถึงความมืดมนอยู่ ด้วยกิเลส สรรพสัตว์ที

พระพุทธคุณแบ่งออกเป็นองค์ 2 คือ วิชชา และจรณะ โดยวิชชาหมายถึงความรู้ที่กำจัดความมืดหรืออวิชชา ส่วนจรณะเป็นข้อปฏิบัติอันเป็นทางบรรลุวิชชา ซึ่งมีองค์รวม 15 อย่าง เช่น ศีลสังวร อินทรียสังวร เป็นต้น พระสั

5) สัทธา คือ ความเชื่อมั่นในความจริงและความดี พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงประกอบด้วย สัทธาอย่างอุกฤษฎ์ ดังปรากฏในชาดกต่างๆ ที่พระองค์ได้บำเพ็ญบารมี โดยสละทั้งทรัพย์สินอันเป็น ของนอกกาย สละทั้งเนื้อเลือด และ

บทความนี้เสนอการสำรวจคุณธรรมหลักของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ช่วยในการบรรลุสัมโพธิญาณ ประกอบไปด้วยสัทธา ความเชื่อมั่นในความดี ความรู้สึกละอายต่อความชั่ว (หิริ) และกลัวบาป (โอตตัปปะ) นอกจากนี้ยังพูดถึงการศ

แนวคิด 1. ข้อปฏิบัติเบื้องต้นของพระภิกษุทั้ง 6 ประการ เป็นแนวทางในการฝึกฝนตนเอง เพื่อให้ได้บรรลุ สามัญญผลเบื้องกลาง และเบื้องสูง 2. พระภิกษุผู้ปรารถนาความหลุดพ้นจากกิเลสอันเป็นสามัญญผลเบื้องสูงต้องศึก

แนวทางการฝึกฝนตนเองของพระภิกษุเพื่อให้บรรลุสามัญญผลเบื้องกลางและเบื้องสูง โดยการศึกษาข้อปฏิบัติทั้ง 6 ประการ ซึ่งช่วยในการหลุดพ้นจากกิเลสและทำให้สามารถเข้าถึงพระนิพพานอย่างแท้จริง ความเข้าใจในข้อปฏิบั

จากพระธรรมเทศนาที่ยกมานี้ จะเห็นว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมีพระประสงค์ที่จะแสดงให้พระ เจ้าอชาตศัตรูเข้าพระทัยว่า แรงจูงใจที่เป็นเหตุให้บุรุษเข้ามาบวชในพระพุทธศาสนานั้นมี 3 ประการ คือ 1. มีศรัทธาในพระธ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงถึงแรงจูงใจในการบวชในพระพุทธศาสนา ซึ่งมี 3 ประการคือ ศรัทธาในพระธรรม, ความเห็นโทษภัยในชีวิตฆราวาส และความเห็นคุณของชีวิตนักบวช การบวชมุ่งหมายเพื่อการละบาปและการประพฤติพรหมจรร

ระวังกิริยาในขณะที่เคลื่อนไหวตลอดเวลา มีอิริยาบถเสงี่ยมงาม มีสายตาทอดลงต่ำ ไม่เหลียวซ้ายแลขวา หรือแสดงอาการหลุกหลิกลุกลี้ลุกลน มีความปรารถนาน้อย มีความหนักแน่น อดทน จะกล่าววาจาใดก็ เปี่ยมไปด้วยความสำร

บทความนี้สำรวจแนวทางการปฏิบัติตนของพระภิกษุ โดยมีการเน้นถึงกิริยาที่ควรปฏิบัติในขณะเคลื่อนไหว และลักษณะของโคจรที่พระภิกษุควรเข้าไป เช่น โคจรที่ควรเข้าไปอาศัย เช่น กัลยาณมิตรที่ช่วยเสริมสร้างการศึกษาพร

บทที่ 7 สามัญญผลเบื้องกลาง 7.1 สามัญญผลเบี้องกลาง สามัญญผลเบื้องกลาง คือ อานิสงส์หรือผลดีที่ภิกษุได้รับจากการเจริญภาวนา เมื่อภิกษุเป็นผู้ถึง พร้อมด้วยศีล คุ้มครอง ทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย ประกอบด้วยสติส

บทที่ 7 แสดงถึงความสำคัญของสามัญญผลเบื้องกลาง ซึ่งเป็นผลดีที่ภิกษุได้รับจากการปฏิบัติภาวนา โดยการรักษาศีล ความมีสติสัมปชัญญะ และการเป็นผู้สันโดษ รวมถึงการบรรลุฌานที่นำไปสู่การชำระจิตใจจากนิวรณ์ 5 ประก

ความพอใจ ดังนี้ เขาจะพึงได้ความปราโมทย์ ถึงความโสมนัส มีความเป็นไทยแก่ตัวนั้นเป็นเหตุ ฉันใด ดูกรมหาบพิตร เปรียบเหมือนบุรุษ มีทรัพย์ มีโภคสมบัติ จึงเดินทางไกลกันดาร หาอาหารได้ยาก มีภัยเฉพาะหน้า สมัยต่อ

เนื้อหาเกี่ยวกับการพิจารณานิวรณ์ 5 ประการ เพื่อให้เข้าใจถึงความพอใจและความสุข เมื่อพ้นจากนิวรณ์เหล่านั้นแล้ว เราจะมีปีติและความสงบ ซึ่งเป็นศูนย์กลางของการบรรลุฌาน สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของการพัฒนาจ

บทที่ 4 พระรัตนตรัย : แก่นของพระพุทธศาสนา 4.1 พระรัตนตรัยคืออะไร คำว่า พระรัตนตรัย มาจากคำ 3 คำ คือ พระ + รัตนะ + ตรัย คำว่า “พระ” แปลว่า “ประเสริฐ” คำว่าพระนี้ใช้สำหรับประกอบหน้าคำอื่นเพื่อแสดงความยก

พระรัตนตรัย หมายถึง แก้วอันประเสริฐ 3 ประการ ได้แก่ พุทธรัตนะ (พระพุทธ), ธรรมรัตนะ (พระธรรม), และ สังฆรัตนะ (พระสงฆ์) ที่มีความสำคัญเหนือสิ่งอื่นใดในพระพุทธศาสนา พระรัตนตรัยเป็นรัตนะที่ประณีตและเลิศไม

ความเคารพยังหมายรวมถึงความตระหนักถึงคุณของสัตว์และสิ่งของต่าง ๆ ด้วย ความหมายของ ความเคารพที่สั้นที่สุดคือ การจับดี ไม่จับผิดบุคคล สัตว์ และสิ่งของต่าง ๆ ๆ การที่เราจะจับดีหรือตระหนักซาบซึ้งในคุณความด

บทความนี้กล่าวถึงความหมายและความสำคัญของความเคารพในพระพุทธศาสนา โดยเน้นที่การเคารพพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ และการศึกษา ซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งในการพัฒนาชีวิตและจิตใจของผู้ปฏิบัติธรรม นอกจา

5) ให้มีความเคารพในความไม่ประมาท คือ ไม่ประมาทในการสร้างบุญบารมี และไม่ประมาทใน การดำาเนินชีวิต 6) ให้มีความเคารพในการปฏิสันถารหรือการต้อนรับแขก ส่วนพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ และผู้มีอุปการคุณอื่น ๆ หรือสิ่

ในพระพุทธศาสนา การเคารพมีความสำคัญสูงสุด โดยมีหลักการที่เน้นให้เคารพทั้ง 6 ทิศ ได้แก่ พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ มิตรสหาย และผู้มีอุปการคุณ ที่เราต้องเคารพตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งสัมพันธ์กับการสร้

พระไตรปิฎกฉบับอักษรไทยมีขึ้นครั้งแรกในรัชกาลที่ 5 คือในระหว่าง พ.ศ. 2431 – 2436 พระบาท สมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงให้คัดลอกพระไตรปิฎกอักษรขอมในใบลานออกมาเป็นอักษรไทย แล้วชำระแก้ไขและจัดพิมพ์ขึ

พระไตรปิฎกฉบับอักษรไทยถูกจัดพิมพ์ขึ้นเป็นครั้งแรกในรัชกาลที่ 5 ระหว่าง พ.ศ. 2431 – 2436 โดยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ซึ่งจัดพิมพ์พระไตรปิฎกเป็นรูปเล่มหนังสือ ต่อมาในรัชกาลที่ 7 ได้มีการพัฒ

(1) การไม่ทำบาปทั้งสิ้น มาจากภาษาบาลีว่า สพฺพปาปสฺส อกรณ์ หมายถึง ไม่ทำชั่วด้วยกาย และด้วยวาจา สพฺพปาปสฺส อกรณ์นี้ครอบคลุมพระวินัยปิฎกทั้งหมด หากจัดเข้าในไตรสิกขาก็จะตรงกับ “ศีลสิกขา” (2) การยังกุศลให

บทความนี้กล่าวถึงไตรสิกขาซึ่งประกอบด้วยข้อปฏิบัติ 3 ประการ ได้แก่ ศีล จิต และปัญญา โดยอธิบายถึงการไม่ทำบาป การทำกุศลให้ถึงพร้อม และการทำจิตให้ผ่องใส ทั้งยังกล่าวถึงระดับของไตรสิกขา คือ ระดับต้นที่เป็น

การครองผ้าย้อมฝาดและการห่มผ้าเฉวียงบ่า คือ การนุ่งห่มผ้าสบงจีวรนั่นเอง การกล่าวคำขอถึงสรณคมน์หรือไตรสรณคมน์คือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์นั้น พระภิกษุผู้ รับบวชจะกล่าวนำ และผู้ขอบวชจะกล่าวตาม ดังนี้ พุทธ์

การครองผ้าย้อมฝาดและการห่มผ้าเฉวียงบ่า เป็นหลักธรรมในพระพุทธศาสนาที่สำคัญ การกล่าวคำขอสู่สรณคมน์รวมถึงคำสอนที่ไว้ใจได้ คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โดยจะต้องกล่าวถึงสามครั้งเพื่อยืนยันเจตนาอย่างแท้จริง

เดียวกันก็พูดแต่เรื่องที่เป็นประโยชน์ ถูกกาลเทศะ ไม่พูดในทำนองเขาเล่าว่า หรือปล่อย ข่าวลือ เพราะนอกจากจะไม่เป็นความจริงแล้ว ยังอาจจะก่อให้เกิดโทษอีกด้วย 3) กรรมดีทางใจ ได้แก่ความคิดที่สุจริตอันเป็นเหต

บทความนี้พูดถึงกรรมดีในทางพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการฝึกฝนกรรมดีทางใจซึ่งประกอบไปด้วยความไม่โลภ ความไม่พยาบาท และสัมมาทิฏฐิ นอกจากนี้ยังอธิบายถึงอบายมุขซึ่งหมายถึงปากทางแห่งความฉิบหาย รวมถึงแนวทางที่จะช่

เกณฑ์ในการตัดสินว่ากรรมใดเป็นกรรมชั่ว มีชื่อทางธรรมว่า “อกุศลกรรมบถ 10” ประกอบ ด้วยเกณฑ์ 3 ทาง คือ ทางกาย ทางวาจาและทางใจ ดังนี้ 1) กรรมชั่วทางกาย ได้แก่การประพฤติผิดศีล 3 ข้อ แรก คือ 1.1) เจตนาทำการป

เกณฑ์ในการตัดสินกรรมชั่วนั้นแบ่งออกเป็น 3 ด้าน ได้แก่ ทางกาย ทางวาจา และทางใจ โดยกรรมชั่วทางกายประกอบด้วย ปาณาติบาต, อทินนาทาน และกาเมสุมิจฉาจาร。กรรมชั่วทางวาจา ได้แก่ การพูดเท็จ, การพูดส่อเสียด, การพ

กล่าวคือ ถ้าช่วงใดที่กรรมดีมีแรงมาก ก็จะออกผลก่อน ทำให้กรรมชั่วหมดโอกาสออกผล จึง จำเป็นต้องตั้งท่าคอยโอกาสอยู่ จนกระทั่งกรรมดีหมดแรง ต่อจากนั้นก็จะเป็นโอกาส แห่งการออกผลของ กรรมชั่วบ้าง เพราะเหตุนี้ชี

กฎแห่งกรรมอธิบายว่ากรรมดีและชั่วมีผลต่อชีวิตใน 3 ระยะ คือในชาตินี้ ชาติหน้า และชาติอนาคต ความเข้าใจกรรมมีประโยชน์ 6 ประการ เช่น รู้ว่าการกระทำมีเจตนา และชีวิตหลังความตายไม่สูญสลาย จะมีการเวียนว่ายตายเ